പിരിഞ്ഞ്.. പിരിഞ്ഞ്

എത്രമാത്രം പിരിഞ്ഞാണ് 
ഒഴുകുന്നത് 
എന്നതിന്റെ 
പാടുകളാണ് 
നീ 
കാണുന്ന
ഈ ഓളങ്ങൾ
 

പോക്ക്

 
മുകളിലോട്ടൊന്നു തുള്ളിച്ച്
തിരിച്ചെടുക്കാതെ
കൊഴിച്ചുകളഞ്ഞു മുറം
എടുത്തുചാടിയിട്ടും
ആഴത്തിലേക്കെടുക്കാതെ
നന്നായി നനയിക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ
തിരിച്ചുവിട്ടുസമുദ്രം
ചരുവിൽ കൊണ്ടുപോയി
പെയ്യിച്ച്
കുത്തനെ ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞു കാറ്റ്

ഇസ്തിരി

എല്ലാ വീടുകളിലുമുണ്ട്
മേശപ്പുറത്തോ
കട്ടിലിന്നടിയിലോ
ഒളിച്ചും പാത്തും
ഇട്ടിട്ടുമുഷിഞ്ഞവയെ
അലക്കിച്ചുളിഞ്ഞവയെ
തേച്ച്
നിവർത്തിക്കിടത്താൻ
നിവർത്തിക്കിടത്താൻ !

നിറം പിടിപ്പിക്കാനുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍

താഴെക്കാണുന്ന
വാക്കുകള്‍ കൂട്ടിയോജിപ്പിക്കുമ്പോള്‍
കിട്ടുന്ന ചിത്രത്തിന്
അനുയോജ്യമായ
നിറം കൊടുക്കുമോ?

ഇലകളായി തുള്ളിത്തീരാഞ്ഞ
ഉള്ളിലെപ്പച്ചയെ
പുകകൊണ്ടെങ്കിലും
എഴുതിയേ അടങ്ങൂ
എന്നുനിന്നുകത്തുന്നമരത്തിനെ
ഫോട്ടോഷോപ്പില്‍ വരച്ച്
കാലം എന്നു പേരുവെയ്ക്കുന്ന കുട്ടി

ദൂരേക്ക് എത്ര ഓടിപ്പോയിട്ടും
പിന്‍‌വശം മറഞ്ഞുതീരാത്ത ബസിന്
മുന്‍‌വശമെന്നു കരുതി കൈന്നീട്ടുന്ന വൃദ്ധന്
ജീവിതം എന്നു പേരുകൊടുക്കുന്ന ജ്ഞാനി

ഇട്ടിട്ടുപിഞ്ഞിയ കാലുറയ്ക്കുള്ളിലേക്ക്
ശരീരം വലിച്ചുചുരുക്കി
വിശപ്പിനുമേല്‍ തെളിയുന്ന
വെളിച്ചത്തിന് ഭ്രാന്ത് എന്നു പുലമ്പുന്ന
ജനക്കൂട്ടം

വാക്കിറുന്നുപോയ മേല്‍കൂരയ്ക്ക്
നിറം കൊണ്ട് ഓട്ടയടക്കുന്ന
വിരുതന്മാരുടെ പ്രദര്‍ശനം
 ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുന്ന കവി.

ഒളിനേരം

മരണത്തിന്റെ കൊട്ടാരത്തില്‍ കയറി
രാജാവ് വരും വരെ
ജീവിതമെന്ന്
ഒളിച്ചിരിക്കുന്നവരേ
ജനനം എന്നൊന്ന്
ഭൂമിയില്‍ ഇല്ലേയില്ല
ഓരോ പിറവിയും
മരണത്തിന്റെ നടിച്ചിലാണ്
മരണം നട്ടുകായ്ക്കുന്ന
വൃക്ഷമാണ് ഭൂമി
ഒപ്പം നില്‍ക്കാന്‍
ഒറ്റപ്രജപോലുമില്ലാത്ത രാജാവേ
നീ തന്നെയാണ് രാജാവ് !

പ്രണയമേ....!

ആറ്റിറമ്പിലെ
മണലുപോലെന്നെ
മിനുക്കി മിനുക്കി
വേരുകളെല്ലാം തെളിച്ച് തെളിച്ച്
പളുങ്കുകുതിരപോലെ
തുടിച്ചു തുടിച്ചു വരിക പ്രണയമേ....!

അച്ചടക്കം

ഇട്ടുനടന്ന്
ചുമന്നുതോറ്റ
ഇത്രയും ഭാരങ്ങളുടെ
ഉടുപ്പാണ്
ഈ അച്ചടക്കം